เรื่องใดร้ายๆ ก็เอาโยนทิ้งไป เก็บไว้แต่ความทรงจำที่ดีๆ
และทำแต่สิ่งดีๆต่อไป เพื่อวันนี้ พรุ่งนี้
อนาคตของตัวเอง และของคนรอบข้าง
บนเขาอันไกลห่างจากเมืองกาญจน์นคร
เพียงแค่สิบห้าปี อินทรีย์ ปกครองเหล่ากองทัพ
อย่างชาญฉลาด อาศัยแค่ไหวพริบ สติปัญญา
ก็ได้สร้างเมือง บรรพตคีรีนครขึ้นมา
และได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เรื่อยมา
จนกระทั่ง อินทรีย์ล้มป่วยเป็นโรคโลหิตพิษ
จึงต้องพึ่งพาหมอยาของเมือง และทำการรักษาอินทรีย์ก็ยังไม่หาย
และมีอาการหนักขึ้นเรื่อยๆ
จึงได้มีการป่าวประกาศ หาหมอยาที่รักษาโรคนี้ได้
จะได้รับรางวัลตอบแทนอย่างงาม
และแล้วข่าวนี้ก็ได้ยินไปถึง เกาะแห่งหนึ่ง
ซึ่งมีเมืองโกฏิพรนคร เป็นเมืองที่ได้รับพรจากอมรเทวะ
ให้ทั้งเมืองเป็นเมืองแห่งการให้พร
มีหมอยาคนหนึ่งรักษาโรคได้ทุกชนิด แม้จะเป็นโรคใกล้ตาย
หมอยาคนนี้ก็ช่วยรักษาให้กลับมาเป็นปกได้
แต่หมอยาไม่สบาย จึงขอให้ เภตรา บุตรชาย ไปช่วยรักษาอินทรีย์แทนตน
เภตราก็รับคำ และออกเดินทางด้วยเรือใบ
มุ่งสู่แผ่นดินใหญ่ ใช้เวลาร่วมครึ่งเดือน
นับวันอาการของ อินทรีย์ ก็ยิ่งทรุดลงไปตามวันเวลา
เมื่อ เภตรามาถึงเมือง บรรพตคีรีนคร
จึงได้ทำการรักษาโรคโลหิตพิษของอินทรีย์จนหายขาดได้
เมื่อ อินทรีย์ ออกว่างานบ้านเมืองจึงได้ตอบแทนรางวัลแก่ เภตรา
ด้วยเห็นว่า เภตรา ยังหนุ่มและอยากให้เป็นคนใกล้ชิดของตน
จึงเสนอรางวัลนี้ไป
เภตราก็ยินดีตอบตกลงรับรางวัล
และอินทรีย์จัดให้ เภตรา ได้หมั้นหมายไว้กับจันทรา ลูกสาวของนางรัตติกาล
นางรัตติกาลพอทราบเรื่อง ก็ยังไม่ยินยอมให้ลูกของตนหมั้นกับเภตรา
เพราะยังไม่รู้จักนิสัยแท้จริงของเภตรา
ด้านสวนดอกไม้หลังเมือง
จันทรากับดารา กำลังเรียนร้อยดอกไม้จากข้าหลวง
นางทั้งสองเป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็ว จนนางข้าหลวงไม่มีอะไรจะสอนนาง
เมื่อเภตราเดินชมเมืองเรื่อยๆ มาจนถึงสวนดอกไม้หลังเมือง
ก็ชื่นชมในความงามของดอกไม้
จนกระทั่ง จันทรา ที่วิ่งเล่นอยู่กับ ดารา และข้าหลวง
จันทรา เกิดวิ่งชน เภตราจนล้มลงทั้งสองคน
เภตราจึงพยุงนางขึ้น และสบตานาง เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ในทันที
จันทรา หญิงสาวที่สวยเลิศเลอ ก็หลงใหลในความหล่อเหล่าของเภตรา
ดาราจึงเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยการคว้าแขนจันทรากลับเข้าห้อง
เภตราได้แต่มองจันทราอย่างอาลัย
เมื่อดาราพาจันทราเข้ามาในห้อง
ก็สนทนากันถึงเรื่องชายหนุ่มคนที่จันทราวิ่งชน
เป็นธรรมดาของหญิงสาววัยสิบห้า
ที่ไม่เคยเจอหนุ่มคนใด ที่จะหล่อเหลาขนาดนี้
นางทั้งสองต่างหยอกล้อกันไปมาอย่างสนุกสนาน
และได้สั่งให้ข้าหลวงไปสืบมาว่า ชายคนนั้นคือใคร
จนได้คำตอบว่า ชายคนนั้นคือ เภตรา หมอยาประจำตัวอินทรีย์
นางรัตติกาลได้เรียกตัว เภตรา เข้าพบ เพื่อปรึกษาเรื่องบางอย่าง
และสิ่งที่นางรัตติกาลต้องการคือ นางต้องการให้เภตราตรวจสอบเลือดคน
เภตราเห็นว่าตนถนัดจึงอาสารับหน้าที่ตรวจเลือด
แต่ได้บอกให้นางรัตติกาลนำตัวอย่างเลือดมาด้วย นางก็ตกลงจะหามาให้
นางรัตติกาลได้ไปขอเลือดจากอินทรีย์
และบอกว่า เพื่อนำไปตรวจหาโลหิตพิษที่หลงเหลือ
หากยังมีโลหิตพิษ จะได้รักษาทัน
อินทรีย์ก็กรีดนิ้วให้เลือดแก่นางรัตติกาล
นางรัตติกาลก็ได้เข้าไปหาดาราและจันทราที่ห้อง
และขอเลือดนางทั้งสองเช่นเดียวกัน
โดยอ้างเหตุผลเหมือนกับที่อ้าง อินทรีย์
ดาราและจันทราก็ยินดีกรีดนิ้วตัวเอง เอาเลือดให้นางรัตติกาล
เมื่อนางรัตติกาล ได้เลือดมาสามตัวอย่าง
ก็นำมาให้เภตรา
ตรวจหาว่า เลือดทั้งสามอย่างนี้เหมือนกันหรือเปล่า
และนางรัตติกาลบอกเจตนาของตนจริงๆแก่เภตราว่า
ตนต้องการหาพ่อของลูกตนเอง และได้เล่าความจริงทั้งหมดในชีวิตนางให้เภตราฟัง
และผลตรวจเลือดเสร็จ ปรากฏว่า
เลือดทั้งสามอย่างไม่ได้มีการเกี่ยวพันทางสายเลือดกันแต่อย่างใด
นางรัตติกาลก็บอกให้เภตราเก็บเรื่องทุกอย่างไว้เป็นความลับ
เมื่อถึงวันบอกผลตรวจเลือดกับอินทรีย์
นางรัตติกาลก็ได้ย้ำกับเภตราว่าเก็บเป็นความลับ
แล้วจะตบรางวัลอย่างงาม
และเมื่อเภตราบอกผลออกไปว่า
ตัวอย่างเลือดทุกอย่างไม่ได้มีโลหิตพิษ อินทรีย์ก็โล่งอกไป
และอินทรีย์ก็ได้ ไปหาจันทราและดาราบอกข่าวดีที่ว่านี้
เภตราก็กลับมานอนรอรางวัลที่ห้องของตน
นางรัตติกาลก็ยังไม่ส่งรางวัลมาให้
กระทั่งตกดึกนางแอบเอากล่องทองคำมามอบให้เภตรา
แต่เภตราไม่รับ และขอให้จันทราได้หมั้นหมายกับตนเสียที
แล้วนำผลเลือดนั้นมาอ้างว่า ถ้านางไม่ทำ ก็จะบอกเรื่องจริงกับอินทรีย์
ต่างคนต่างก็ไม่ยอม และนางรัตติกาลก็วิ่งกลับห้องตนเองไป โดยยังตกลงกันไม่ได้
พอรุ่งเช้า
เภตราได้เข้าเมืองมาบอกอินทรีย์ เรื่องผลตรวจเลือดนั้น
นางรัตติกาลที่นั่งอยู่ข้างๆก็ตกใจที่เภตราพูดออกมา
นางรัตติกาลจึงบอกอินทรีย์ไม่ให้เชื่อเภตรา
และนางก็ใส่ร้ายเภตราทันที
ว่าเภตราต้องการล้างโค่นอำนาจอินทรีย์
และนางก็บอกอินทรีย์ว่า
ที่อินทรีย์ให้เภตราเป็นหมอส่วนตัวนั้น
ทำให้เภตราได้ใกล้ชิดจนขโมย กล่องทองคำ ของสำคัญของอินทรีย์ไป
เภตราตกใจหน้าซีด ไม่คิดว่านางรัตติกาลจะคิดแผนได้เช่นนี้
อินทรีย์จึงให้ ทหารไปค้นห้องเภตรา
และพบกล่องทองคำในห้องนั้น
อินทรีย์จึงได้สั่งให้ทหาร นำตัวเภตราไปทรมานให้ตาย
และเอาไปทิ้งแม่น้ำนอกเมือง
เมื่อทหารนำศพของเภตรามาทิ้งที่แม่น้ำนอกเมือง
ก็โยนศพลงแม่น้ำจนกระทั่งจมน้ำลงไป
ผ่านไป 1 วัน
จู่ๆศพของเภตราก็ลอยมาโผล่ที่คลองส่งน้ำเมืองโกฏิพรนคร
หมอยาที่เป็นพ่อ พอเห็นศพลูกตัวเอง ก็ร้องไห้เวทนา
และก็เตรียมงานศพลูกของตน โดยทำบุญศพก่อน 7 วัน
แล้ววันที่ 6
เภตรากลับฟื้นขึ้นมาอย่างอัศจรรย์
ผู้เป็นพ่อก็ยิ่งดีใจนักที่ลูกกลับมา และได้พูดคุยกับลูกของตน
แต่ว่า เภตรากลับจำอะไรไม่ได้ทั้งสิ้นว่าเกิดอะไรขึ้น
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น