ถ้าอุปสรรคทั้งหลายมันยากเกินที่จะก้าวข้ามไป
อัคนี ผู้ตื่นจากแดนยมโลก
ได้มาอยู่กับ เภตรา ลูกชายของหมอยา
ในเมือง โกฏิพรนคร เกิดความโกลาหลขึ้น ในช่วงเดือนสิบสอง
เมื่อเป็นหน้าฝน ทำให้เกาะทั้งเกาะ เริ่มตกอยู่ในห้วงของมหาสมุทร
เป็นครั้งแรกของการก่อตั้งเมืองที่มีน้ำท่วมเมือง
อาจเป็นเพราะ อัคนี หรือใครกันแน่
เมื่อแผ่นดินกำลังจะจมหายลงไปใต้น้ำ
อัคนี ได้สร้างเกราะแก้วกำบังไว้ไม่ให้น้ำไหลเข้าเมือง
และสุดท้าย เมืองโกฏิพรนครก็จมลงก้นมหาสมุทร
เพราะไม่มีแผ่นดินใต้เมือง
แต่เมืองทั้งเมืองยังคงอยู่สภาพเดิม
เพียงแต่ไปตั้งอยู่ใต้มหาสมุทรเท่านั้น
อัคนี และ เภตรา เห็นว่าเป็นการดีที่จะตัดขาดจากโลกภายนอก
แต่อย่างไรก็ไม่อาจจะหยุดความต้องการครอบครองโลกของ อัคนีได้
ด้วยอำนาจมหาศาลของอัคนี จึงได้ใช้อำนาจนั้น
ตัดปัญหาทั้งหมดที่อาจเกิดภายหลัง จึงได้ถอดจิตหลัก ไว้ใต้เมือง
ซ่อนดวงจิตหลักไว้เพื่อ ตนจะได้เป็นอมตะตลอดกาล
ย้อนมาที่เมืองบรรพตคีรีนคร
ทิวากาญจน์ ศรา และฟ้าระดา
พยายามใช้ทุกวิถีทาง เพื่อเปิดประตูห้องใต้ดิน
ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถไขประตูนั้นได้
ฟ้าระดาจึงเอา ของวิเศษทั้งห้ามาทดลองใช้ทีละชิ้นกับประตูที่ว่านั้น
และสุดท้าย กิ่งไม้ทองคำ ที่ไม่น่าจะเป็นกุญแจไขได้
เพียงฟ้าระดาเอา กิ่งไม่ออกมา
แรงดึงดูดของกิ่งไม้ทองกับประตู ทำให้ประตูถูกเปิดออก
ฟ้าระดา กลับพบว่า มีเหลือชีวิตรอดเพียง 7 คน
คือ จันทรา ดารา และนางข้าหลวงอีก 5 คน
สภาพภายในห้องลับนี้
อับชื้น อากาศไม่ระบายออกข้างนอก
พวกนางทั้ง 7 ต่างมีสภาพอิดโรย เหนื่อยล้า
เพราะไม่โดนแสงแดดร่วม 2 เดือน
ผู้เดินทางทั้งสาม จึงให้นางทั้งหลายพักผ่อน
พอนางตื่นจึงสอบถามข้อมูลต่างๆจากนาง จึงรู้ความจริงของเมืองนี้
เมื่อจันทรา และดารา ได้พบกับผู้ชายจึงมีอาการเขินอาย
หลบหน้าสองหนุ่ม ทิวากาญจน์ และศรา
แต่ทิวากาญจน์และศรา ก็ไม่ได้สนใจนางทั้งสอง
ฟ้าระดา
พยายามหาทางกลับโลกเดิมของตน
จนออกสำรวจทั่วทั้งเมืองนี้
จึงได้พบความมหัศจรรย์ของขุนเขา
ที่สร้างความสวยงามได้ถึงขนาดนี้
ฟ้าระดา เดินไปๆมาๆ กระทั่งพบถ้ำมรกต
ปากทางมีเข้าถ้ำมีหินลายพญานาคแกะเป็นลวดลายขอบประตู
เหมือนจะทำให้รู้ว่า ถ้ำนี้เป็นถ้ำของพณานาค
นางจึงบังอาจล่วงล้ำเข้าไปยังถ้ำนั้นเพียงคนเดียว
และนางได้พบสระมรกต
บริเวณกลางถ้ำ มีแสงแดดส่องลงมาจากยอดถ้ำ
ทำให้สระนั้นสีเขียวสวย น่าลงไปอาบน้ำเล่น
และกลางสระน้ำนั่นเอง ก็มีแท่นหินโผล่อยู่เหนือน้ำ
ฟ้าระดาดีใจมาก คิดว่าตนเองจะได้กลับบ้านแล้ว
นางจึงลองเอาของวิเศษทั้ง 5 ไปไว้แท่นหินนั้น
แต่ด้วยความลึกของน้ำและความอันตรายที่มีกลไกป้องกัน
นางจึงไม่อาจว่ายน้ำข้ามไปเพียงลำพังได้
นางออกจากถ้ำ และเก็บทุกเรื่องของนางไว้เป็นความลับ
ด้านของเมือง กาญจน์นคร
เมื่อ สุวรรณราช และกนกมาศ พบว่า
ทิวากาญจน์หนีออกจากเมือง
จึงร้องไห้เศร้าโศก
เพราะทั้งสองต้องการให้ทิวากาญจน์กลับมาครองบัลลังก์
เมื่อสุวรรณราช คลายเศร้าแล้ว
จึงสั่งให้แม่ทัพคุมทหารออกตามหา ทิวากาญจน์
หนึ่งในนั้น ก็มี นรกาฬ รวมอยู่ด้วย
และหญิงหม้ายเองก็เข้ามาเป็นหญิงรับใช้ในกองพลนั้น
ระหว่างการเดินทางก็ได้ตั้งค่ายพลพักทุกๆเมืองที่ผ่านทาง
เมื่อแม่ทัพออกสำรวจรอบๆ บริเวณค่าย
จึงพบ เมืองลับแลที่หายไป
คือ เมืองปัญจัศจรรย์นคร
แต่ก็ไม่อาจเข้าไปในเมืองได้
เพราะของวิเศษประจำเมือง ไม่ได้อยู่ในเมืองแล้ว
ทำให้ แม่ทัพฉุนโกรธ
พอรุ่งเช้า แม่ทัพจึงนำกองทัพมาล้อมเมืองลับแลนั้น
แม้จะไม่รู้อาณาเขตที่แน่นอนของเมือง
แม่ทัพก็คิดที่จะเข้าเมืองนี้ให้ได้
ไม่ว่าจะทำการใดๆ กะไม่สะเทือนถึงเมืองลับแลนั้น
นรกาฬ จึงอาสา ออกไปทำลายเมืองด้วยตนเอง
เพียงแค่ หมัดเดียวที่นรกาฬซัดไปยังประตูเมือง
เขตแดนที่ถูกปกปิดไว้ด้วยมนต์วิเศษ ก็ถูกทำลาย
ทำให้เมืองปัญจัศจรรย์นคร ถูกยึดในที่สุด
เมื่อทั้งกองทัพได้เข้ามาในเมือง
ต่างก็เจอสภาพเมืองที่ยับเยิน และไร้ผู้คน
แม่ทัพจึงคิดก่อตั้งเมืองขึ้นใหม่ที่มีชื่อว่า
เอกนคร (เอ-กะ-นะ-คอน) เพื่อให้เมืองนี้เป็นหนึ่งเดียวของทั้งแผ่นดิน
และเปลี่ยนตำแหน่งของตนเป็น อธิราชราชา
เมือง เอกนครจึงเป็นเมืองที่ตั้งขึ้นใหม่
อธิราชราชา จึงนำกองทัพออกขยายอาณาเขตของเมืองเอกนคร
ด้วยการรุกรานอำนาจของเมืองต่างๆ
จนมีการสู้รบกัน และได้ชัยชนะมาทุกครั้ง
เพียงแค่เดือนเดียว อธิราชราชา ก็รวมแผ่นดินเกือบครึ่งได้
และก็ยังคงทำสงครามเรื่อยๆ
อัคนี แม้จะอยู่ในเมืองที่จมใต้น้ำกลับ
ล่วงรู้ว่า อธิราชราชา กำลังจะครองโลก
ตนจึงคิดหาวิธีเอาแผ่นดินจาอธิราชราชา
จึงปล่อยให้อธิราชราชารวมแผ่นดินได้ ตนจึงจะไปแย่ง
และคิดหาทางออกจากใต้มหาสมุทร
โดยมีเภตราสนับสนุนทุกการกระทำ
ภายในเมือง โกฏิพรนคร ที่จมใต้น้ำก็
ชาวเมืองก็ใช้ชีวิตได้ตามปกติเหมือนอยู่บนบก
แต่กลับมีกลุ่มหนึ่ง คิดจะออกจากเมืองนี้ จึงได้รวมคนที่มีความสามารถ
และพยายามทำลายเกราะแก้วนี้ หลบหนีออกจากใต้น้ำ
จนกระทั่งเกราะแก้วเกิดรอยร้าว และมีน้ำซึม
ด้วยแรงดันของน้ำ้จากข้างนอกเกราะแก้วมีมากกว่าข้างใน
จึงทำให้เกราะร้าวทั้งหมด น้ำจึงรั่วเข้ามาในเืมืองได้
เมืองโกฏิพรนคร จึงถูกน้ำซัดจนเกราะแก้วแตก
เมืองทั้งเมืองจึงเป็นเมืองบาดาล
และดวงจิตของอัคนีก็ถูกฝังอยู่ใต้เมือง
เวหาศพร ผู้ได้รับพรให้ใช้อากาศเพื่อคนทั้งเมือง
ใช้พรของตนทำให้คนทั้งเมืองอาศัยอยู่ในน้ำได้
และคนทั้งเมืองจึงอยู่รอด
อัคนี และเภตราเห็นเป็นโอกาสดีที่จะหนีได้
จึงดำน้ำขึ้นมาจนถึงเหนือมหาสมุทร
เภตราจึงใช้มนตราเรียกเรือใบมา ทั้งสองจึงรอดพ้นจากอันตราย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น